Przejdź do głównej treści Przejdź do wyszukiwarki
Szkoła Podstawowa nr 2

Szkoła Podstawowa nr 2

Patron

Czcionka:

   MARIA SKŁODOWSKA - CURIE

Urodziła się 7 listopada 1867 roku w Warszawie jako najmłodsze, piąte dziecko Władysława i Bronisławy Skłodowskich. Ojciec Marii był nauczycielem fizyki i matematyki w warszawskim gimnazjum. Jej mama początkowo była przełożoną pensji dla dziewcząt, ale potem zajęła się wychowaniem dzieci. Matka Marii była osobą bardzo chorowitą i zmarła na trudno wyleczalną w owym czasie gruźlicę płuc, gdy dziewczynka miała zaledwie 11 lat.
W wieku 16 lat Maria ukończyła ze złotym medalem żeńskie gimnazjum w Warszawie. Na kolejne trzy lata opuściła stolicę, aby pracować jako guwernantka. Część zarobionych pieniędzy wysyłała siostrze studiującej medycynę w Paryżu.
Po powrocie do Warszawy Maria podjęła naukę na nielegalnym Uniwersytecie Latającym (1889 - 1891), marzyła jednak o studiach we Francji jak jej siostra. W końcu marzenie się spełniło i Maria w 1891 roku w wieku 24 lat rozpoczęła studia na słynnej paryskiej uczelni Sorbonie. Ukończyła tam z wyróżnieniem dwa kierunki studiów: fizykę i matematykę.

Po studiach wróciła do kraju, jednak nie na długo. Nie mogąc tutaj pracować naukowo, wyjechała po kilku miesiącach do Paryża. Poznała wówczas Piotra Curie, młodego profesora fizyki w Szkole Przemysłowej Fizyki i Chemii w Paryżu. Maria zakochała się w nieco starszym od siebie 35 - letnim Piotrze ze wzajemnością. Po roku znajomości pobrali się w piękny, lipcowy dzień, a dokładnie 25 lipca 1895 roku. W podróż poślubną państwo Curie udali się na rowerach. Nocowali w przydrożnych oberżach, spędzając wieczory na dyskusjach o pracy Marii. Stanowili oni naprawdę wzorowe małżeństwo, łączyły ich nie tylko uczucia, ale również zainteresowania. Maria tak pisała o swoim małżeństwie:"Mąż mój i ja tak ściśle byliśmy związani miłością i wspólną pracą, że prawie cały czas spędzaliśmy razem. Mało posiadam listów od niego, ponieważ tak rzadko bywaliśmy osobno."

Dwa lata po ślubie spełniło się kolejne marzenie Marii - na świat przyszła ich pierwsza córka Irena. To wydarzenie wywróciło uporządkowany świat Marii do góry nogami. Nie zmienił się jednak fakt, że nadal pociągała ją praca naukowa - szczególnie fizyka i chemia. W starej szopie przy uczelni, Maria i Piotr urządzili laboratorium. Zajęli się wspólnymi badaniami. Zabrało im to cztery lata, ale opłaciło się: w 1898 roku wpólnie odkryli nowy, nieznany dotąd pierwiastek, który na cześć ojczyzny Marii nazwali POLONEM. Jeszcze w tym samym roku ogłosili kolejne wielkie odkrycie - kolejny nieznany pierwiastek - RAD. Za to poświęcenie i efekty spotkała ich wielka nagroda: otrzymali wspólnie w 1903 roku NAGRODĘ NOBLA w dziedzinie fizyki, a Maria dodatkowo została uhonorowana przez uczelnię, która przyznała jej upragniony tytuł naukowy. Spełniło się więc kolejne jej marzenie.
Kiedy rad okazał się znacznie ważniejszym pierwiastkiem, Maria żałowała, że to nie jemu nadała nazwę "polon". Posiadał on nadzwyczajne własności: wydzielał ciepło, samoistnie świecił w ciemności i wywierał jakiś bliżej nieokreślony wpływ na żywe organizmy. Uczonym, którzy prowadzili eksperymenty na zwierzętach udało się ustalić, że niszczy tkanki nowotworowe. Rad został ogłoszony lekarstwem na raka. W 1904 roku urodziła się druga córka państwa Curie - Ewa. Maria przerwała na jakiś czas pracę w laboratorium i zajęła się córkami. Jej mąż Piotr w tym czasie wykładał na uczelni. Szczęśliwe dni nie trwały jednak długo. 10 kwietnia 1906 roku, pod kołami wozu konnego, zginął Piotr Curie. Dla Marii był to prawdziwy cios. Pozostała sama z dwójką małych dzieci. Pisała: "Niepodobna mi opisać znaczenia i wielkości przełomu, jaki nastąpił w moim życiu wskutek straty tego, który był mi najbliższym towarzyszem i najlepszym przyjacielem. Zdruzgotana ciosem nie byłam w stanie myśleć o przyszłości. Nie mogłam jednak zapomnieć o tym, co mąż czasem mówił, że nawet bez niego nie powinnam przerywać pracy."
Nie zważając więc na przeciwności losu kontynuowała badania. Wspinała się też w hierarchii uczelni Sorbony (uzyskała tytuł profesora) oraz dokonywała nowych odkryć. W 1911 roku po raz drugi otrzymała NAGRODĘ NOBLA, tym razem z chemii.
Trzy lata później, gdy wybuchła I wojna światowa, porzuciła pracę naukową i zajęła się pomocą innym: zbierała sprzęt, szkoliła personel, organizowała lecznictwo radowe na froncie. Pracowała wraz z córką Ireną (która miała już 18 lat) dla Polskiego Czerwonego Krzyża.
Była także inicjatorką powstania Instytutu Radowego, gdzie wykształciła wielu fizyków. W 1932 roku odwiedziła Polskę. Wzięła udział w otwarciu Instytutu Radowego w Warszawie. W ten sposób spełniło się najgorętsze życzenie genialnej Polki. W instytucie tym zespoliły się w jedno ognisko jej uczucia patriotyczne, cele naukowe i zawsze towarzysząca im myśl służenia chorym i rannym.
Maria Skłodowska - Curie zyskała ogromną światową sławę. Jej postać była szczególnie popularna w Stanach Zjednoczonych. Wyjeżdżała tam kilkakrotnie, była członkinią wielu towarzystw fizycznych, medycznych i społecznych.
Przyjmowana była przez ważne osobistości, również prezydentów państw m.in. dwukrotnie przez prezydenta USA oraz prezydenta Polski: Stanisława Wojciechowskiego.
Maria Skłodowska - Curie cierpiała na poparzenia wywołane kontaktem ze związkami radioaktywnymi, a jej życie zostało skrócone przez anemię złośliwą wywołaną promieniowaniem. Umarła 4 lipca 1934 roku.

Zegar

Kalendarium

Marzec 2024
Pon Wt Śr Czw Pt Sb Nie
26 27 28 29 1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31

Imieniny

biuletyn informacji publicznej

Librus Synergia