ŚWIATOWY DZIEŃ POEZJI
Słońce za oknem
wiosna tuż, tuż
chęci do życia
wróciły już!
Zuzanna
21 marca obchodziliśmy Światowy Dzień Poezji. Jest to święto, które ustanowione zostało przez UNESCO w 1999 roku. Ma ono na celu promowanie czytania, pisania, publikowania i nauczania poezji na całym świecie. Warto też docenić poezję i poznawać wszystkie jej walory.
W naszej szkole zagadnienia związane z owym świętem celebrowaliśmy podczas lekcji języka polskiego w poniedziałek, tj.22 marca. Odbyły się więc pogadanki dotyczące informacji na temat pochodzenia tego święta oraz gry i zabawy dydaktyczne dotyczące poezji. Uczniowie – w zależności od poziomu danej klasy, zebrali wszystkie poznane dotąd wyrazy czy wyrażenia związane z poezją, na przykład liryka, podmiot liryczna, liryka pośrednia, poeta, strofa, onomatopeja czy też apostrofa. Czwartoklasiści w niewielkim zakresie, natomiast ósmoklasiści wykazali się szerokim zakresem znajomości liryki.
Kolejnym etapem świętowania była praca twórcza uczniów pod hasłem: „Bo we mnie jest poeta...”. Podjęli oni próbę napisania wiersza lub wierszy. Ponieważ dzień był słoneczny, a wiosna zbliżyła się do nas wielkimi krokami, powstały utwory związane z poniedziałkową aurą i początkiem kalendarzowej wiosny.
Efekty są zaskakujące:
Za oknem niebo niebieskie,
więc przeminęły miny kiepskie.
Ciepłe dni są już bliskie,
dlatego drogi przestały być już śliskie.
Michał
Do wtorku
Dzisiaj każdy jest radosny,
z powodu nadchodzącej wiosny.
Niebo czyste, słońce świeci
i tak życie pięknie leci.
Komuś dobrze, komuś źle,
ale chłopie nie martw się.
Lubisz siedzieć sobie w domku,
powodzenia, już do wtorku.
Weronika
Ach jak te słonko
dzisiaj pięknie
puka nam w okienko...
Marta
Powstały i też takie, które nawiązują do polityki, wiedzy o społeczeństwie albo historii:
Wiosna ach wiosna w komunistycznym kraju,
Czujesz się jak w ludowym raju,
Towarzysze się cieszą, cieszy się lud,
bo spokój i szczęście nagrodą za trud...
Darek
Wśród nas są też poeci, którzy chcieli pozostać anonimowi:
Siedzę sobie na tapczanie
Mam ochotę na drugie śniadanie.
za oknem słońce świeci,
po domu mucha leci.
Za oknem pogoda wesoła
na dwór nas woła,
mam ochotę wyjść na chwilę,
jednak aktualnie herbatę pije.
Pamiętajmy, że podmiot liryczny – „ja” liryczne, wyraża swoje uczucia, mówi o nich, mówi też o swoich przemyśleniach, refleksjach, przeżyciach. Możemy więc śmiało odczytać nastoje twórców powyższych wierszy...
Ewa Szeląg